Czy dolaryzacja to miraż? Ale to może rozwiązać problem inflacji.
Czy dolaryzacja to miraż?
Kandydat na prezydenta Argentyny Javier Milei uczynił dolaryzację centralną kwestią podczas wyborów. W odpowiedzi 170 ekspertów podpisało list otwarty, w którym twierdzi, że dolaryzacja nie jest rzeczywistym rozwiązaniem, ale un espejismo – mirażem. Eksperci ci twierdzą, że dolaryzacja nie naprawi nierównowagi fiskalnej Argentyny ani wielu innych problemów.
Krytycy podążający tą linią argumentacji popełniają dwa podstawowe błędy. Po pierwsze, argumentują przeciwko słomianej wersji planu dolaryzacji. Po drugie, przeoczają niektóre z jego zalet. Ekonomia polega na rozważaniu kompromisów w zakresie kosztów i korzyści, a nie tylko kosztów.
Strawman
Żaden poważny ekonomista nie twierdzi, że dolaryzacja sama w sobie rozwiąże wszystkie problemy makroekonomiczne Argentyny. To nie jest wystarczająca reforma. Niemniej jednak zwolennicy dolaryzacji uważają, że jest to reforma konieczna . Biorąc pod uwagę historię Argentyny i słabości instytucjonalne, decydenci nie są w stanie – lub co najmniej jest mało prawdopodobne – wdrożyć innych niezbędnych reform, jeśli nie staną w obliczu ograniczeń narzuconych przez dolaryzację. Innymi słowy, dolaryzacja jest reformą uzupełniającą, a nie substytutem tak potrzebnych zmian strukturalnych. Co więcej, ponieważ innym reformom monetarnym brakuje wiarygodności wymaganej do ich trwałości, zagroziłyby one powodzeniu tak potrzebnych zmian strukturalnych.
W ciągu ostatniej dekady argentyńska gospodarka znalazła się w stagnacji. Ostatnia inflacja przekroczyła 10 proc. miesięcznie. Dolaryzacja oferuje szybkie i wiarygodne rozwiązanie problemu inflacji. A problem inflacji trzeba rozwiązać szybko i wiarygodnie, aby rząd mógł zająć się innymi kwestiami. Rozwiązanie problemu nierównowagi budżetowej i innych problemów strukturalnych zajmie trochę czasu. Bez szybkiego zwycięstwa na froncie inflacyjnym nowy rząd stanie się kulawą kaczką, niezdolną do postępu w pozostałych kwestiach.
Przeoczone korzyści
Chociaż dolaryzacja nie jest panaceum, oferuje korzyści krajowi, który ma niestabilną walutę i tendencję do wybierania przywódców populistycznych. Dolaryzacja nie przeszkodziła Ekwadorowi w wyborze Rafaela Correi (2007 – 2017). Nie przeszkodziło to Correi w prowadzeniu polityki populistycznej. Nie zapobiegło to jednak wywołaniu przez tę politykę stagnacji gospodarczej. Ograniczyło to jednak szkody: stopa inflacji w Ekwadorze pozostała na poziomie porównywalnym ze stopą inflacji w Stanach Zjednoczonych. Domingo Cavallo, który był ministrem gospodarki Argentyny od lutego 1991 r. do sierpnia 1996 r. i ponownie od marca 2001 r. do grudnia 2001 r., twierdzi, że „nie ma wątpliwości”, że dolaryzacja uchroniła Ekwador przed przemianą w Wenezuelę.
Argentyna też potrzebuje ratunku. Populistyczna polityka narzucona za rządów Kirchnera (2003 – 2015) spowodowała stagnację argentyńskiej gospodarki. Jednak w przeciwieństwie do Ekwadoru argentyńskiemu bankowi centralnemu pozwolono dostosować się do tej polityki. W rezultacie Argentyna cierpi na stagnację i wysoką inflację. Rzeczywiście, Argentyna ma obecnie jedną z najwyższych stóp inflacji na świecie.
Różnica w inflacji jest znacząca, ale to nie jedyna korzyść. Dolaryzacja pomaga również odizolować prywatne rynki kredytowe od niewypłacalności państwa. Ekwador nie spłacił swojego długu państwowego w 2008 r. Nie było zaskoczeniem, że premia za ryzyko kraju znacznie wzrosła. W innych krajach obawy przed monetyzacją długu mogły spowodować skurczenie się kredytów w sektorze prywatnym. Ale nie w Ekwadorze. Ponieważ Ekwador był dolarowany, niewykonanie zobowiązań w dużej mierze nie miało wpływu na kredyty sektora prywatnego. Jak pokazuje poniższy wykres, gwałtowny wzrost premii za ryzyko kraju (niebieska linia) nie spowodował wzrostu oprocentowania kredytów w Ekwadorze.
Argentyna nie radziła sobie zbyt dobrze. Kryzysy związane z niewypłacalnością państwa w Argentynie w podobny sposób podnoszą premię za ryzyko dla kraju. Ponieważ jednak takie kryzysy mogą zapoczątkować kolejną rundę monetyzacji długu, powoduje to również kurczenie się kredytów prywatnych. Dolaryzacja posłużyłaby jako zapora ogniowa chroniąca sektor prywatny przed skutkami polityki fiskalnej.
Wniosek
Krytycy, którzy odrzucają propozycje dolaryzacji słomianej, wyrządzają krzywdę argentyńskim wyborcom. Dolaryzacja nie jest ani magią, ani mirażem. To nie rozwiąże wszystkich problemów Argentyny. Ale to rozwiąże problem inflacji. Co więcej, stworzy lepsze zachęty do reform fiskalnych i strukturalnych oraz ograniczy szkody wynikające ze złej polityki, jeśli zachęty nie będą wystarczająco silne.
Komentarze
Prześlij komentarz