Rozterki amerykańskiego Ministerstwa Oświaty. Czy istnieje jeszcze coś takiego jak prawodawstwo?

Rozterki ameykańskiego ministerstwa Oswiaty.Czy istnieje jeszcze coś takiego jak prawodawstwo? Ryana M. YonkaRyana M. Yonka Laura Arce Uwaga poświęcona niedawnej decyzji w sprawie Biden przeciwko Nebrasce opiera się zasadniczo na różnicach politycznych, które stają się coraz bardziej wyraźne i które bez wątpienia nadal będą źródłem wielu nieporozumień. U podstaw postawionego pytania leży przede wszystkim mądrość decyzji politycznej podjętej przez prezydenta, wszczepionej w ustawę kongresową przyznającą mu nadzwyczajne uprawnienia, a następnie rozstrzygniętej przez sąd w sprawie tego, co normalnie byłoby postrzegane przez pryzmat wąskiej prawo. Stawka polityczna jest wysoka, w wyniku czego decyzja Trybunału pozostawia nierozstrzygniętą podstawową kwestię polityczną leżącą u podstaw debaty politycznej. W dniu 30 czerwca Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych orzekł, że Sekretarz ds . Kuratorium Oświaty nie ma uprawnień do uchwalenia tego planu. Podczas gdy orzeczenie koncentruje się na autorytecie sekretarza, sam plan wyłonił się z serii politycznych obietnic złożonych najpierw przez kandydata Bidena, a później przez prezydenta Bidena, aby umorzyć dług studencki. Mając wyraźny sprzeciw Kongresu wobec podejścia legislacyjnego, administracja zdecydowała się współpracować z Departamentem Edukacji, aby wykorzystać ustawę HEROES, aby osiągnąć administracyjnie to, czego nie byli w stanie zrobić prawnie. Plan, przedstawiony przez Departament Edukacji i zatwierdzony przez prezydenta Bidena, dawałby studentom umorzenie długów w wysokości do 20 000 USD. Większość pożyczkobiorców kwalifikuje się do przebaczenia w wysokości 10 000 USD, o ile zarabiają mniej niż 125 tys. USD rocznie lub mniej niż 250 tys . Ten plan całkowicie wyeliminowałby długi 20 milionów pożyczkobiorców i obniżył medianę zadłużenia o kolejne 23 miliony z 29 400 USD do 13 600 USD. W odpowiedzi na tę akcję administracyjną sześć stanów (Arkansas, Iowa, Kansas, Missouri, Nebraska i Południowa Karolina) zakwestionowało plan, twierdząc, że Sekretarz przekroczył swoje ustawowe uprawnienia. Decyzja z zeszłego tygodnia głosiła, że ​​„… ustawa HEROES nie daje zezwolenia na plan Sekretarza, gdy jest badana przy użyciu zwykłych narzędzi wykładni ustawowej – nie mówiąc już o „wyraźnej autoryzacji Kongresu” dla takiego programu”. Sekretarz argumentował, że korzystając z ustawy HEROES i tytułu IV ustawy o edukacji, Departament Edukacji może anulować dług studencki, aby zapewnić, że jego odbiorcy nie znajdą się „w gorszej sytuacji finansowej z powodu stanu wyjątkowego w kraju”. Kryzys, do którego się odwołują, to pandemia COVID-19. Aby wzmocnić ten argument, sekretarz twierdził, że ponieważ ustawa pozwala mu „ zrzec się lub zmodyfikować”.” przepisów regulacyjnych mających zastosowanie do programów pomocy finansowej, możliwości te mogłyby zostać rozszerzone, aby całkowicie anulować zadłużenie z tytułu kredytów studenckich. Naczelny sędzia Roberts, pisząc w imieniu większości, odrzucił ten pogląd, zauważając, że „plan sekretarza „zmodyfikował” cytowane przepisy tylko w tym samym sensie, w jakim „rewolucja francuska„ zmodyfikowała ”status francuskiej szlachty” – zniosła je i całkowicie zastąpił je nowym reżimem. „Z mniej retorycznym rozmachem większość wyraźnie stwierdza, że„ nie pozwala mu całkowicie przepisać statutu ” Decyzja i związane z nią argumenty były wyśmiewane przez tych, którzy popierają działania w sprawie umorzenia pożyczek studenckich jako aktywizm polityczny. W pewnym sensie mają rację. Pytanie wynikało przede wszystkim z realiów politycznych, które oznaczały, że umorzenie pożyczki było prawnie niemożliwe. Większość powołuje się na przekonujący precedens, który wymaga od Kongresu wprowadzenia poważnych zmian, takich jak te, które jednostronnie zaproponował sekretarz. Zamiast tego zrzucają odpowiedzialność z powrotem na władzę ustawodawczą w celu uchwalenia przepisów, które wyraźnie dają departamentowi takie uprawnienia. W sprzeciwie przyjęto szerokie rozumienie upoważnienia przyznanego przez ustawę HEROES. Oni, podobnie jak większość, słusznie wskazują na działanie Kongresu jako niezbędne źródło przedmiotowej władzy i niezależnie od mądrości planu, Kongres przekazał tę władzę Sekretarzowi w celu złagodzenia skutków stanu wyjątkowego w kraju. Trybunał jest niezwykle konsekwentny w swoim poglądzie, że w swej istocie konieczne jest zezwolenie Kongresu, ale różnią się znacznie co do znaczenia statutu i zakresu nieokreślonych uprawnień. To, że sprawa ma wyraźne podteksty polityczne, jest jasne, ale te podteksty były obecne od dnia, w którym stało się jasne, że dekret wykonawczy zastąpi działania legislacyjne, a nie w dniu wydania orzeczenia przez Trybunał.