List otwarty do brytyjskiego premiera Rishi Sunaka
List otwarty do brytyjskiego premiera Rishi Sunaka
Pan Rishi Sunak, Premier
Zjednoczone Królestwo
Pan Sunak:
Plotka głosi , że zwłaszcza dlatego, że Wielka Brytania „złamała” Unię Europejską, chcesz umowy handlowej między Wielką Brytanią a USA, która jeszcze bardziej zwiększy handel między narodami brytyjskimi i amerykańskimi. Nie mogłem się bardziej zgodzić, że obniżenie protekcjonistycznych barier handlowych jeszcze bardziej podniosłoby dobrobyt zarówno Brytyjczyków, jak i Amerykanów. Z czysto materialistycznych powodów taki ruch byłby korzystny dla obu stron.
Takie posunięcie byłoby również rozsądne z etycznego punktu widzenia. Każdy środek protekcjonistyczny narusza wolność zwykłych mężczyzn i kobiet do wydawania dochodów według własnego uznania. To naruszenie jest niesprawiedliwe choćby dlatego, że ma na celu sztuczne wzbogacenie niektórych jednostek kosztem ich współobywateli. Ten przymusowy transfer dochodów byłby nieetyczny niezależnie od wielkości zysków przyznanych uprzywilejowanym grupom interesu w porównaniu z rozmiarami strat nałożonych na masy. Jednak ekonomia jasno pokazuje, że straty wyrządzane masom są większe niż zyski niesprawiedliwie zagarnięte przez grupy interesu.
Protekcjonizm jest nie tylko nieetyczny; o ile jego celem jest wzbogacenie kraju jako całości, jest to również głupota ekonomiczna.
Jak zapewne państwo wiedzą, ekonomiczne i etyczne argumenty przemawiające za wolnym handlem zostały najmocniej wykute w waszym kraju. Do dnia dzisiejszego nie ma potężniejszego argumentu przeciwko protekcjonizmowi niż ten, który znajduje się w „Inquiry Inquiry Into the Nature and Causes of the Wealth of Nations” Adama Smitha z 1776 roku . Wyjaśnienie Davida Ricardo w 1817 r. dotyczące zasady przewagi komparatywnej tylko dodatkowo wzmocniło argumenty Smitha za wolnym handlem. Od Davida Hume'a i Smitha, poprzez Harriet Martineau, Richarda Cobdena, Johna Brighta, Williama Gladstone'a, Edwina Cannana, Winstona Churchilla, a dziś Daniela Hannana, wasz kraj pobłogosławił świat jednymi z najbardziej wnikliwych i elokwentnych orędowników wolnego handlu.
A wolny handel, którego bronili ci mężczyźni i kobiety, był jednostronnym wolnym handlem. Opowiadali się za usunięciem ochronnych ograniczeń handlowych przez każdy rząd, niezależnie od polityki gospodarczej lub handlowej prowadzonej przez inne rządy.
W trosce o obywateli waszego kraju zachęcam was do podążania tą samą mądrą drogą. Popieraj i pracuj na rzecz usunięcia wszystkich barier ochronnych wzniesionych przez rząd brytyjski, nie troszcząc się o to, czy rządy w USA i innych krajach pójdą w ich ślady. Gdybyś prowadził politykę jednostronnego wolnego handlu, uhonorowałbyś – przestrzegając jej – chwalebną brytyjską tradycję wolnego handlu.
Zainspirowany w dużej mierze pryncypialnym rzecznictwem Cobdena, Brighta i ich Anti-Corn Law League, premier Robert Peel (wraz z księciem Wellington w Izbie Lordów) odważnie poparł to, co do dziś pozostaje najważniejszym posunięciem, zarówno merytorycznie i symbolicznie, w kierunku wolnego handlu, jaki kiedykolwiek miał jakikolwiek rząd – a mianowicie uchylenia przepisów dotyczących zboża. W czerwcu 1846 r. parlament przegłosował jednostronne zniesienie tych wysokich ceł na import zboża. Nie zrobił tego w zamian za podobne obniżki ceł za granicą; zrobił to wyłącznie dla dobra Brytyjczyków.
Jako obywatel i rezydent Ameryki, mojemu wąskiemu interesowi prawdopodobnie lepiej służyłaby twoja odmowa obniżenia brytyjskich barier handlowych, chyba że w zamian za obniżenie barier handlowych przez rząd USA. Z całą pewnością chcę, aby mój rząd obniżył bariery, które nieznośnie stawia przed handlem moim i moich rodaków z nie-Amerykanami. Tak więc twoje zobowiązanie do umożliwienia Brytyjczykom korzystania z owoców wolnego handlu tylko pod warunkiem, że rząd USA pozwoli Amerykanom również cieszyć się tymi owocami, jest bardziej prawdopodobne niż jednostronne obniżenie barier handlowych, aby skłonić mój rząd do pozwolenia mi na handel swobodniej. Ale niekoniecznie. Jak napisaliśmy z Dougiem Irwinem kilka lat temu w The Economist w 175rocznica uchylenia ustaw zbożowych,
Decyzja Wielkiej Brytanii o jednostronnym otwarciu rynku skłoniła inne kraje do przejścia w kierunku wolnego handlu. Wydarzenia były uważnie obserwowane w Ameryce. Świadomość, że Wielka Brytania otwiera swój rynek na zboże amerykańskie i inne zagraniczne, skłoniła Kongres do radykalnego obniżenia ceł na brytyjskie towary przemysłowe w 1846 roku.
Możemy mieć nadzieję, że gdyby dziś Parlament zgodził się na jednostronne obniżenie brytyjskich barier handlowych, inne rządy, podobnie jak inne rządy w połowie XIX wieku, odpowiedziałyby jednostronnym obniżeniem swoich.
Ale niezależnie od tego, czy ta nadzieja jest wiarygodna, czy żałosna, waszym głównym obowiązkiem jest naród Wielkiej Brytanii – odpowiedzialność, która wymaga, aby ich handel był jak najbardziej swobodny, bez względu na politykę handlową innych rządów. Jeżeli prezydent Biden – chcąc być niewolnikiem związków zawodowych i przeciwnej handlowi lewicowej flanki swojej partii – odmawia Amerykanom swobodnego dostępu do brytyjskiego eksportu, to nie jest to dobry powód, by powstrzymywać Brytyjczyków dostęp do amerykańskiego eksportu.
Zostań Robertem Peelem roku 2023! Z zadowoleniem przyjmuję wszelkie dalsze redukcje barier handlowych w Stanach Zjednoczonych i innych krajach. Ale nie uzależniajcie swojego poparcia dla wolnego handlu od naśladowania innych rządów. Głupota i chciwość innych rządów nie usprawiedliwia was do działania z równą głupotą i chciwością. Zamiast tego postępuj mądrze i cnotliwie. Ponownie zostań Robertem Peelem roku 2023! Jednostronnie skierować Wielką Brytanię w stronę wolnego handlu.
Komentarze
Prześlij komentarz