Niedobory żywności na Kubie: kolejny sygnał ostrzegawczy
Niedobory żywności na Kubie: kolejny sygnał ostrzegawczy
Powiedzieć, że Kuba nie jest „ krajem żywnościowym ” to mało powiedziane, skoro niedobory żywności są pozornie powszechne. Smaczne jedzenie to jedno, ale wiele osób na Kubie może w ogóle nie mieć jedzenia.
Większość ludzi na Kubie opuszcza posiłki — z konieczności, a nie z powodów dietetycznych lub odżywczych — i żyje w „ skrajnym ubóstwie ”. Zamiast głodować lub stawiać czoła coraz większej liczbie przypadków przemocy i przerw w dostawie prądu, raporty na miejscu wskazują, że 20 procent populacji opuściło kraj między 2022 a 2023 rokiem.
Te wyniki — zwłaszcza niedobory — są ściśle powiązane z rządami socjalistycznymi, powiązaną polityką gospodarczą, a w szczególności kontrolą cen. W lipcu władze kubańskie nałożyły nową rundę kontroli cen na mleko w proszku, kurczaki i makarony, a także inne towary. Sprzedawcy na Kubie nie mogą teraz sprzedawać części kurczaka powyżej ceny 680 pesos, podczas gdy ceny rynkowe wynoszą zazwyczaj około 700 pesos.
Dostępność żywności podąża za zmianami podaży i popytu, więc może być mniej żywności po, powiedzmy, suszy lub powodzi. Ale rynki łagodzą te wstrząsy za pomocą cen: gdy żywność staje się (stosunkowo) rzadka, ceny rosną, a ceny spadają, gdy żywność staje się stosunkowo obfita. Kontrola cen uniemożliwia działanie procesu rynkowego i cen — wrzuca klucze w tryby handlu — i pogarsza sytuację.
Kontrola cen to ogromne czerwone flagi. To nie są czerwone flagi świętujące socjalizm. To są czerwone flagi typu „on nie lubi twojej najlepszej przyjaciółki”. To są czerwone flagi typu „on cały czas cię oszukuje”. To są czerwone flagi typu „ona zawsze wybiera ci stroje”. Gdyby którakolwiek z tych czerwonych flag była widoczna podczas randek, większość z nas by odeszła. Niestety, rzadko odchodzimy od kontroli cen. Pozwalamy im zniszczyć nasze życie.
Najbardziej czerwone flagi kontroli cen odnoszą się do natury wymiany, moralności i wolności. Kiedy dorośli ludzie za obopólną zgodą zdają sobie sprawę, że możliwa jest korzystna dla obu stron wymiana, kim jesteśmy, aby ich powstrzymać? Blokowanie takich wymian uniemożliwia obu partnerom handlowym poprawę ich życia i jako takie powinno być uważane za niesprawiedliwość.
Urzędnicy państwowi są wyraźnie skłonni naruszać wolności ludzi, więc może to nie być wystarczająco przekonujący argument. Czy możemy powiedzieć więcej o kontroli cen? Ekonomista mówi: „Wstrzymaj moje piwo”.
Oprócz podnoszenia naszych moralnych nerwów, kontrola cen ma udowodniony wpływ na dobrobyt: kontrola cen zwiększa ubóstwo i głód. Wbrew utopijnym marzeniom decydentów, kontrola cen zniekształca aktywność rynkową w perwersyjny sposób. Ma ona na celu obniżenie cen towarów i ułatwienie ludziom ich nabycia; i może pomóc niektórym ludziom i zdobyć punkty polityczne — oba są tymczasowe — ale zamiast tego powoduje niedobory.
Kontrola cen powoduje niedobory, a w przypadku żywności zwiększa prawdopodobieństwo głodu. Taka polityka sieje nasiona braku koordynacji, a nie pożywienia. Zamiast pieczonych kurczaków wlatujących do ust towarzyszy, kontrola cen opróżnia szafki i opróżnia zapasy żywności (jest to nawiązanie do „ Economic Calculation in the Socialist Commonwealth” Misesa , średniowiecznych mitów o krainie Cockaigne i „The Birds” , sztuki greckiego dramatopisarza Arystofanesa).
Prawnie wiążące kontrole cen — w tym przypadku pułapy cenowe — sprawiają, że dobrowolna wymiana żywności powyżej ustalonej ceny jest nielegalna. Podczas gdy egzekwowanie przepisów jest różne — a na Kubie prawdopodobnie rozwija się czarny rynek , aby uniknąć czujnego oka wścibskich urzędników rządowych — wielu sprzedawców jest karanych grzywnami za oferowanie swoich towarów. Nałożono ponad 4000 grzywien na tych, którzy złamali lipcowe kontrole cen.
Gdy ceny limitowane są niższe od cen rynkowych, następują niedobory . Konsumenci są zachęcani do kupowania większej ilości towarów po niższych cenach; w rezultacie może być mniej dostępnych towarów. Jeśli nie mogą pobierać cen rynkowych, producenci są zniechęcani do wprowadzania swoich towarów na rynek lub dostarczają towary niższej jakości; w rezultacie może być mniej dostępnych towarów. Żadne z tych zachowań nie umieszcza (dobrego) jedzenia w brzuchach na długo.
Niestety, nic z tego nie jest nowe dla ludzi mieszkających na Kubie, ponieważ od ponad dekady żyją oni z kontrolą cen żywności i innych dóbr, takich jak przejazdy taksówką, napoje i strzyżenie . Racje żywnościowe , niegdyś relikt zimnej wojny, również wracają.
W książce Flaws and Ceilings Christopher i Rachel Coyne zauważają, że kontrola cen ma katastrofalne skutki dla rynków. Ta logika jest kamieniem węgielnym nauk ekonomicznych, niezależnie od tego, czy ludzie mieszkają na Kubie, w Chinach, Kalifornii czy Kanadzie. Jest to logika, która pozostaje ważna niezależnie od systemu gospodarczego kraju. Podsumowując, Coyne i Coyne stwierdzają, że:
Jasne jest, że kontrola cen uruchamia szereg niezamierzonych konsekwencji, gdy producenci i konsumenci reagują na nowe bodźce stworzone przez wprowadzenie kontroli. Najczęściej te niezamierzone konsekwencje pogłębiają ten sam problem, który zwolennicy kontroli twierdzą, że rozwiązują.
Niesprawiedliwości związane z kontrolą cen i wynikające z niej niedobory żywności to w tym przypadku czerwone flagi, których jesteśmy teraz świadkami, po raz kolejny na Kubie.
Dodaj do tego podatki i cła na żywność na Kubie, a nie powinno dziwić, że rynki żywności są coraz bardziej zniekształcone, niedobory są częste, a ludzie pozostają ubodzy. Może powinniśmy zostawić rynki żywności w spokoju i pozwolić konsumentom i producentom koordynować swoje pragnienia i potrzeby poprzez dobrowolną wymianę.
Komentarze
Prześlij komentarz