ESG: Węzeł gordyjski najwyższego rzędu
ESG: Węzeł gordyjski najwyższego rzędu
Na początku maja tego roku ESMA (Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) sfinalizował swoje wytyczne dotyczące zrównoważonego rozwoju i etykietowania funduszy związanych z ESG. Presja na udział w kwestiach środowiskowych, społecznych i ładu korporacyjnego jest wpisana w sferę biznesu, a oprócz ESMA firmy działające w Europie muszą również znać unijne przepisy SFDR (Sustainable Finance Disclosure Regulations), unijne przepisy CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive) i brytyjskie przepisy SDR (Sustainability Disclosure Requirements).
Jeśli chodzi o firmy działające w USA, reżimy ujawniania informacji również nie odpuściły – czego dowodem są nowo ustanowione przepisy dotyczące klimatu ustanowione przez SEC (Securities and Exchange Commission). Przepisy te weszły w życie pod koniec maja i uwzględniają standardy opracowane przez ISSB (International Sustainability Standards Board). A podczas gdy UE stara się ukrócić greenwashing, greenhushing jest nowym trendem występującym w USA.
Opór i upolitycznienie ESG w USA sprawiły, że niektóre firmy wycofały się lub przemyślały swoje inwestycje. Jednak dla innych inicjatywy i mechanizmy oceny zorientowane na wpływ nadal istnieją, tylko z mniejszym rozgłosem niż w latach ubiegłych .
Interesy rządowe , rozszerzające się standardy i zbieżne trendy zgodności sprawiają, że przestrzeganie czynników ESG będzie kontynuowane, w takiej czy innej formie. I to, niestety, nie jest zaskakujące, biorąc pod uwagę, że zewnętrzne dyktaty dotyczące operacji biznesowych były zawsze obecne w procesach rynkowych na całym świecie.
ESG jest starsze niż akronim użyty po raz pierwszy w raporcie ONZ Who Cares Wins z 2004 r., a jego rozwój nastąpił przed Global Compact ONZ z 2000 r. ESG wykracza poza apele o odpowiedzialne inwestowanie i utworzenie COP w latach 90., inicjatywy rozwojowe i stworzenie raportu Brundtland w latach 80., eko-konserwatywny nacisk lat 70. (po popularności książki Rachel Carson „ Milcząca wiosna” ), wysiłki aktywistów lat 60., którzy starali się przekierować inwestycje związane z kwestiami społecznymi, i pierwszą publikację, która zwróciła uwagę na „ społeczną odpowiedzialność biznesmena ” w latach 50.
Korzenie ESG można powiązać z następstwami „lat wojennych” lat 40. i zmianą kulturową lat 30., która wygenerowała zainteresowanie planowaniem socjalistycznym . Argumenty za wojną i programami socjalnymi mnożyły się w tych dekadach, a pozostałości debat na temat teorii rozwoju wygenerowały zwolenników silnej roli państwa w sprawach gospodarczych. Niewątpliwie pragnienie zrozumienia rozwoju gospodarczego i porządku społecznego przez Ludwiga von Misesa i Carla Mengera nie było stymulowane przez ciekawość, ale raczej przez konieczność przedstawienia kontrargumentów dla pojawiających się interesów mieszanych systemów gospodarczych.
Chociaż większość obecnej uwagi poświęconej ESG koncentruje się na ekologii, to czynniki społeczne i ładu korporacyjnego zapoczątkowały to wszystko i to właśnie te obszary będą kontynuować jego rozprzestrzenianie. I w przeciwieństwie do kwestii środowiskowych, które można mierzyć i monitorować, aspekty społeczne i ładu korporacyjnego oferują możliwości manipulacji rynkiem za pomocą subiektywnego rozumowania. „S” i „G” mają na celu określenie, w jaki sposób najlepiej służyć społeczeństwu i jak najlepiej zarządzać organizacjami.
Droga do zniewolenia Friedricha Hayeka , opublikowana w 1944 r., ilustrowała niebezpieczeństwo podejmowania decyzji ekonomicznych centralnie, podczas gdy Hymn Ayn Rand , opublikowany w 1938 r., przekazywał, jak wyglądałoby życie, gdyby wszystkie działania były kontrolowane odgórnie dla dobra ogółu. Dzieła te miały być sygnałem ostrzegawczym.
Hayek ostrzegał, że „im więcej planuje państwo, tym trudniejsze staje się planowanie dla jednostki”, a Rand otwarcie stwierdziła, że „człowiek, który pozwala przywódcy wyznaczać mu kurs, jest wrakiem holowanym na złomowisko”.
Naprawdę, bitwa dotycząca ESG nie dotyczy inwestycji, ale raczej bitwy idei . Nie chodzi o to, czy polityki ESG są dobre czy złe, ale o to, kto ustala takie polityki i jak są egzekwowane.
Czy rozwój i porządek społeczny powinny ewoluować w oparciu o interakcję i wymianę jednostek i organizacji, czy też powinno to być ustalane przez państwo? A jeśli ma to być pozostawione państwu, to twórcy bogactwa (w celach finansowych) muszą być powiązani z projektami i programami, które państwo uważa za ważne.
Kooptowanie sfery ekonomicznej dla dobra ogółu przez sferę polityczną jest często przedstawiane jako forma koordynacji społecznej, a nie podporządkowania. Weźmy na przykład przemówienie prezydenta Johna F. Kennedy'ego na uroczystości wręczenia dyplomów na Uniwersytecie Yale :
…dobrobyt tego kraju zależy od pewności, że wszystkie główne elementy w nim będą wypełniać swoje obowiązki. Gdyby biznes zaniedbał swoje zobowiązania wobec społeczeństwa, gdyby związki zawodowe były ślepe na wszelką odpowiedzialność publiczną, a przede wszystkim, gdyby rząd porzucił swój oczywisty — i ustawowy — obowiązek czujnej troski o nasze zdrowie ekonomiczne — gdyby którakolwiek z tych rzeczy miała się wydarzyć, wówczas zaufanie mogłoby zostać osłabione…
Pozycjonowanie państwa jako najważniejszego dla postępu przemysłowego i indywidualnego pochodzi z obu stron linii partyjnej. Było to dorozumiane w przemówieniu prezydenta Baracka Obamy „ You Didn't Build That ” i oczywiste w oświadczeniu prezydenta George'a W. Busha skierowanym do absolwentów programu „zasiłek-praca” . Bush wykrzyknął, że „Każdy ma wartość. A rolą tego rządu jest pomóc tym ludziom zrozumieć ich wartość i godność”.
Nie wystarczy mieć prawo do dążenia do szczęścia, państwo musi raczej uczestniczyć w twoich środkach do tego. Wsparcie państwa wymaga jednak kapitału; a im więcej zadań spoczywa na państwie, tym większe staje się państwo i tym więcej kapitału potrzebuje.
Tak więc, gdy rządy krajów o rozwiniętej gospodarce podpisały SDGs (Cele Zrównoważonego Rozwoju) Organizacji Narodów Zjednoczonych , z którymi powiązane jest ESG , urzędnicy państwowi przyjęli swoje stanowiska globalnych strażników i wezwali społeczność biznesową do podjęcia się tego zadania . A niektórzy w sferze biznesu mają wiele do zaoferowania – przykładem jest zobowiązanie Jeffa Bezosa w wysokości 10 miliardów dolarów na rzecz kryzysu klimatycznego. A w kwietniu tego roku Bezos ogłosił, że 100 milionów dolarów zostanie przeznaczone na rozwiązania oparte na sztucznej inteligencji w związku z problemami klimatycznymi.
Sztuczna inteligencja pomoże w realizacji inicjatyw ESG , co jasno wyraziła jedna z organizacji skupiających się na wspieraniu zrównoważonego rozwoju:
ESG można optymalizować za pomocą analityki i inteligentnych algorytmów komputerowych. AI może pomóc analizować dane i szybko formułować rekomendacje, umożliwiając inwestorom podejmowanie bardziej świadomych decyzji na temat wszystkiego, od wyboru projektów po nawet wycofywanie inwestycji z określonych branż.
ESG to rozwijający się sektor dzięki postępowi technologicznemu, konsultantom biznesowym i systemom ratingowym — i powstawał przez długi czas. Więc nawet jeśli akronim zniknie, oczekiwania wobec rynków kapitałowych, aby podejmowały zobowiązania dla dobra społeczeństwa i dobra ziemi, przetrwają . Zostało to jasno przedstawione w niedawnym odcinku ESG Currents dla Bloomberg Intelligence, kiedy Rob Teigman, współkierownik Sustainability Advisory Services w Houlihan Lokey, stwierdził, że:
doniesienia o śmierci ESG są przesadzone. ESG jest przede wszystkim paradygmatem zarządzania ryzykiem i nie widzimy, aby to się w ogóle zmieniło. Ujawnienia dotyczące transformacji energetycznej i zmian klimatu oraz przepisy, które tego wymagają, tylko rosną.
ESG będzie kontynuowane pod przykrywką zrównoważonego rozwoju , inwestowania w wpływ, marketingu związanego z przyczynami i społecznej wydajności korporacji. A dzięki złożonej sieci inicjatyw CSR , programów pomocowych i rozwojowych, postępowych agencji międzyrządowych i postawy elit politycznych nastawionej na czynienie dobra, przedsiębiorstwa będą jeszcze bardziej uwikłane w ESG.
Musimy pogodzić się z faktem, że kwestie ESG pojawiły się na długo przed pojawieniem się współczesnych programów politycznych i będą się nadal rozwijać, aż powiązanie to zostanie przełamane przez prawdziwie wolny system rynkowy .
Komentarze
Prześlij komentarz