Co odpowiada za lukę w oczekiwanej długości życia w Ameryce?
Co odpowiada za lukę w oczekiwanej długości życia w Ameryce?
Powtarzającym się tropem w amerykańskim życiu publicznym jest to, że Amerykanie żyją krócej i mają niższą jakość mierzoną oczekiwaną długością życia i oczekiwaną długością życia dostosowaną do niepełnosprawności lub warunków zdrowotnych. Do pewnego stopnia jest to oczywiście prawda, jak pokazał na początku tego miesiąca John Burn-Murdoch z Financial Times . Jest to prawdą nie tylko w sensie zagregowanym, ale także w całym podziale dochodów. Nie tylko najbiedniejszy 1 procent Amerykanów żyje krócej niż najbiedniejszy 1 procent w innych krajach rozwiniętych, ale także 10 procent najbogatszych Amerykanów żyje krócej niż ich odpowiednicy w innych krajach.
Fakt ten jest często używany do argumentowania, że jest to dowód na to, że amerykańska opieka zdrowotna nie zapewnia wysokiej jakości opieki i że jest niedostępna. Z tego wynika uzasadnienie przyjęcia reform opieki zdrowotnej, które uczyniłyby Stany Zjednoczone bardziej podobnymi do Kanady. Luka w oczekiwanej długości życia nie przemawia jednak do wyników pracowników służby zdrowia w Stanach Zjednoczonych tak dobrze, jak wielu myśli.
Przede wszystkim duża część luki (ale nie cała) wynika z unikalnych cech życia w Ameryce, niezwiązanych ze służbą zdrowia. W końcu Stany Zjednoczone mają wyższy wskaźnik zabójstw niż większość innych bogatych krajów. Amerykanie jeżdżą również znacznie więcej niż ludzie w innych bogatych krajach, a zatem w Stanach Zjednoczonych jest więcej ofiar śmiertelnych samochodów. Wreszcie Stany Zjednoczone mają znacznie wyższy poziom spożycia opioidów niż inne bogate kraje. Zgony z tych przyczyn mają tendencję do skupiania się wśród młodszych ludzi, tak że nieproporcjonalnie obniżają statystyki dotyczące oczekiwanej długości życia w chwili urodzenia. Gdy je uwzględnisz, zniknie od 36 do 48 procent różnicy w oczekiwanej długości życia mężczyzn z innymi bogatymi narodami. W przypadku kobiet wyjaśniają one pomiędzy17 procent i 19 procent luki. Wszystkie te czynniki są „złe”, które chcielibyśmy doprowadzić do zera, ale nie przemawiają one do służby zdrowia.
Po drugie, znaczną część pozostałej luki tłumaczy wyjątkowo wysoki poziom otyłości wśród Amerykanów. Same choroby sercowo-metaboliczne, które na ogół wynikają z przedłużających się epizodów otyłości, wyjaśniają 38 procent różnicy w przypadku mężczyzn i 34 procent w przypadku kobiet. Otyłość jest bezpośrednio związana ze zdrowiem, ale nie z jakością usług opieki zdrowotnej. W końcu istnieje duży element osobistej woli i sprawczości, aby stać się otyłym , jak zauważyło wielu ekonomistów .
Połącz choroby związane z otyłością ze śmiertelnymi wypadkami samochodowymi, zabójstwami i używaniem opiatów, a w dolnej granicy około 80 procent luki dla mężczyzn i 50 procent luki dla kobiet można wytłumaczyć czynnikami niezależnymi od systemu opieki zdrowotnej. I te proporcje są prawdopodobnie zbyt niskie, ponieważ Emily Oster zwróciła uwagę, że Stany Zjednoczone mają nieco inne (ale bardziej rygorystyczne) raporty dotyczące zgonów niemowląt, które zwykle zawyżają różnicę w tej grupie wiekowej, co ma duży wpływ na statystyki oczekiwanej długości życia, które, z kolei przecenia dystans dzielący USA od innych krajów. To, co pozostaje, można rozsądnie przypisać do wydajności opieki zdrowotnej.
Ale nawet tam możemy być sceptyczni. Na przykład możemy spojrzeć na wskaźniki przeżywalności raka w ciągu określonej liczby lat (pięć lat to najczęściej używany zakres). W przypadku raka piersi wskaźnik przeżywalności w USA jest drugim najwyższym na świecie i wynosi 88,6 procent. W przypadku raka prostaty ma czwarty najwyższy wskaźnik na poziomie 97,2 procent. Gorzej radzi sobie z rakiem płuc , gdzie zajmuje siódme miejsce (18,7 procent). Wskaźniki te poprawiają się we wszystkich typach nowotworów od lat 70. XX wieku ze względu na ważny rozwój leczenia, biofarmaceutyków i innych aspektów świadczenia opieki zdrowotnej. W związku z tym jakość nie wydaje się być istotnym problemem.
Pozostaje kwestia dostępu do opieki zdrowotnej. Niektórzy mogliby pokusić się o zrzucenie winy na fakt, że Stany Zjednoczone nie mają systemu podobnego do Kanady, Wielkiej Brytanii i innych krajów europejskich. Równie dobrze może być prawdą, że powszechna opieka zdrowotna gdzie indziej wyjaśnia pozostałą część luki. Zakłada to jednak, że wszystkie pozostałe różnice idą w tym samym kierunku.
W Stanach Zjednoczonych istnieje również wiele praw, które ograniczają świadczenie usług medycznych, które można odrzucić w celu uzyskania poprawy wyników zdrowotnych bez podążania w kierunku powszechnej opieki zdrowotnej. Jednym z rażących przykładów jest świadectwo potrzeb (CON). Konwencje – które obowiązują w prawie 30 stanach – mają na celu ograniczenie kosztów opieki zdrowotnej poprzez ograniczenie tego, co niektórzy nazywają „niepotrzebnym mnożeniem się” wszelkiego rodzaju instalacji medycznych (domy opieki, szpitale itp.). Ale w rzeczywistości ich głównym celem jest ochrona zasiedziałych dostawców przed konkurencją.
Przepisy te wiążą się oczywiście z mniejszą liczbą usług zdrowotnych . Z kolei CON są również związane z większą śmiertelnością w przypadku wielu rodzajów chorób, a także dłuższym czasem oczekiwania na pomoc . Podczas pandemii COVID stany z CON były związane z większymi niedoborami łóżek i wyższymi wskaźnikami śmiertelności niż te bez.
W związku z tym część luki, którą można wytłumaczyć jakością opieki zdrowotnej, można wyjaśnić regulacjami rządowymi, które zasadniczo ograniczają świadczenie usług. To jeszcze bardziej zmniejsza wagę, jaką można przypisać powszechnym systemom opieki zdrowotnej innych krajów. Ogólnie rzecz biorąc, utrudnia to zdecydowane twierdzenie, że przyjęcie powszechnej opieki zdrowotnej byłoby lekarstwem na dobrze udokumentowaną lukę w oczekiwanej długości życia.
Komentarze
Prześlij komentarz