Wolność gospodarcza świata: poprawa stanu USA podczas upadku Hongkongu.

 Wolność gospodarcza świata: poprawa stanu USA podczas upadku Hongkongu

Vance’aGinnam,

FacebookŚwiergotLinkedInPinterestaRedditFlipboardE-mailPodziel się

Instytut Frasera opublikował niedawno swój coroczny raport „Wolność gospodarcza świata” . Podczas gdy Stany Zjednoczone awansowały o jedno miejsce w porównaniu z poprzednim rankingiem i znalazły się na piątym miejscu, ranking ten pozostaje poniżej najwyższego trzeciego miejsca w 2000 r.

Odkrycie nienotowane po raz pierwszy od 27 poprzednich lat: Hongkong spadł z pierwszego miejsca. Singapur wyprzedził Hongkong o 0,01 punktu. Chociaż ocena ta może wydawać się niewielka, konsekwencje tego, jak oba kraje tu dotarły, takie nie są. 

Raport, który przedstawia kompleksowe dane za 2021 r., ocenia wolność gospodarczą wśród narodów w pięciu głównych obszarach: wielkość rządu, system prawny i prawa własności, solidne pieniądze, swoboda handlu międzynarodowego oraz regulacje.  

Według Matta Mitchella z Instytutu Fraser : „Najważniejszym elementem wolności gospodarczej… jest sekcja dotycząca praworządności… musisz mieć pewność, że zawierane umowy i nabywany majątek będą chronione. Odkryliśmy, że bariery regulacyjne i praworządność mają większe znaczenie niż podatki [dla wolności gospodarczej]”.

Biorąc pod uwagę te wytyczne, upadek Hongkongu nie jest zaskakujący. 

Specjalny region administracyjny Chin pozwolił na zarządzanie większością swoich własnych spraw w ramach precedensu „ jeden kraj, dwa systemy ” obowiązującego od 1997 r . Niepodległość Hongkongu jest poważnie zagrożona od 2020 r. wraz z przyjęciem nowego chińskiego prawa dotyczącego bezpieczeństwa . 

W rezultacie obecnie Hongkong ma jedną z najszybciej rosnących populacji więźniów politycznych na świecie. Choć systemowa ochrona niepodległości Hongkongu miała trwać do 2047 r., dotrzymanie obietnicy przez Chiny wydaje się mało prawdopodobne.

W ciągu ostatnich dwóch lat ranking wolności gospodarczej Hongkongu spadł o znaczne 0,40 punktu, co stanowi łączny spadek o 0,64 punktu w porównaniu z najwyższym ratingiem wynoszącym 9,19 w 2010 r. To znacznie bardziej gwałtownie niż średni spadek wolności gospodarczej na świecie w następstwie pandemii, który wynosi najniższy średni wynik od 2009 r., co wskazuje, że głównym czynnikiem jest surowa polityka Chin. 

Niedawne chińskie prawo dotyczące bezpieczeństwa hamuje wolność słowa i bezstronną sprawiedliwość, stanowiące integralną część praworządności stanowiącej podstawę, na której jednostki mogą budować swoje aspiracje gospodarcze, a zaufanie jest niezbędnym spoiwem. 

Ale zaufanie to nie tylko koncepcja prawna. Jest głęboko spleciony z tkanką kulturową narodu. Zaufanie jest podstawą, na której rozwija się dobrobyt gospodarczy, umożliwiając jednostkom i przedsiębiorstwom bezpieczne angażowanie się w dobrowolną wymianę. 

Niedawne wydarzenia, w tym nałożenie przez Chiny znaczących barier handlowych , ograniczenia zatrudnienia zagranicznej siły roboczej, zwiększone koszty prowadzenia działalności i nowe próby ograniczenia mediów , pogorszyły ogólny wynik Hongkongu. 

Lekcja płynąca z raportu brzmi głośno i wyraźnie: sam niewielki wpływ rządu na kwestie fiskalne nie zagwarantuje wolności gospodarczej. 

Potrzebna jest symfonia elementów: praworządność, prawa własności, stabilna waluta, otwarty handel i rozsądne regulacje. Gospodarki przemysłowe o wysokich dochodach, takie jak obecnie czołowy Singapur, wyróżniają się w obszarach związanych z systemami prawnymi, prawami własności, solidną walutą i handlem międzynarodowym, zachowując przy tym niewielkie rozmiary rządu.

Raport jest cennym narzędziem do rozszyfrowania złożoności wolności gospodarczej, a czynniki leżące u podstaw historii sukcesu Singapuru i upadku Hongkongu potwierdzają, że stawki podatkowe nie determinują wyłącznie dobrobytu gospodarczego. Zależy ona od jakości instytucji, praworządności i wartości kulturowych, które wspierają zaufanie i dobrowolną wymianę. 

Ponieważ Stany Zjednoczone starają się zwiększać swoją wolność gospodarczą, mądrze byłoby zwrócić uwagę na wnioski płynące ze wzrostu gospodarczego Singapuru i upadku Hongkongu. W szczególności powinno to obejmować usunięcie barier rządowych, aby wolni ludzie mieli więcej możliwości prosperowania.